Buena navegación con NihilScio!  Página de Facebook
NS NihilScio
Home  Educational search engine Auxilium
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...)

á       é       è       ì       í       ò

    ó       ù       ú       ü      ñ      ç
traducír al Latin (beta)
It En Es
Palabras encontradas
dissentire = disentir Verbo attivo INFINITIVO Presente
(Detalles abajo)
- Conjugación completa di dissentire dissentire = dissentire: Verbo attivo INFINITIVO Presente
significado
Presente
dissentiredisentir
Conjugación de: dissentio, dissentis, dissensi, dissensum, dissentire
conjugación: 4 - intransitivo - attiva
(Ita) = dissentire, dissento,    dissentii,    dissentito,    intr.,
  
(eng) = dissent,   

disagree,    differ,   

(esp) = disentir,    lang. Latino
INDICATIVO
Presente
ego dissentio
tu dissentis
ille dissentit
nos dissentīmus
vos dissentītis
illi dissentiunt
Yo disiento
Tu disientes
El/Ella/Eso disiente
Nosotros disentimos
Vosotros disent�s
Ellos/Ellas/Esos disienten
INDICATIVO
Pretérito imperfecto
ego dissentiēbam
tu dissentiēbas
ille dissentiēbat
nos dissentiebāmus
vos dissentiebātis
illi dissentiēbant
Yo disent�a
Tu disent�as
El/Ella/Eso disent�a
Nosotros disent�amos
Vosotros disent�ais
Ellos/Ellas/Esos disent�an
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego dissensi
tu dissensisti
ille dissensit
nos dissensīmus
vos dissensistis
illi dissensērunt, dissensere...
Yo disint�
Tu disentiste
El/Ella/Eso disinti�
Nosotros disentimos
Vosotros disentisteis
Ellos/Ellas/Esos disintieron
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego dissensi
tu dissensisti
ille dissensit
nos dissensīmus
vos dissensistis
illi dissensērunt, dissensere...
Yo he disentido
Tu has disentido
El/Ella/Eso ha disentido
Nosotros hemos disentido
Vosotros hab�is disentido
Ellos/Ellas/Esos han disentido
INDICATIVO
Pretérito plusquamperfecto
ego dissensĕram
tu dissensĕras
ille dissensĕrat
nos dissenserāmus
vos dissenserātis
illi dissensĕrant
Yo hab�a disentido
Tu hab�as disentido
El/Ella/Eso hab�a disentido
Nosotros hab�amos disentido
Vosotros hab�ais disentido
Ellos/Ellas/Esos hab�an disentido
INDICATIVO
Pretérito anterior
ego dissensi
tu dissensisti
ille dissensit
nos dissensīmus
vos dissensistis
illi dissensērunt, dissensere...
Yo hube disentido
Tu hubiste disentido
El/Ella/Eso hubo disentido
Nosotros hubimos disentido
Vosotros hubisteis disentido
Ellos/Ellas/Esos hubieron disentido
INDICATIVO
Plusquamperfecto
ego dissensĕram
tu dissensĕras
ille dissensĕrat
nos dissenserāmus
vos dissenserātis
illi dissensĕrant
Yo hab�a disentido
Tu hab�as disentido
El/Ella/Eso hab�a disentido
Nosotros hab�amos disentido
Vosotros hab�ais disentido
Ellos/Ellas/Esos hab�an disentido
INDICATIVO
Futuro imperfecto
ego dissentiam
tu dissenties
ille dissentiet
nos dissentiēmus
vos dissentiētis
illi dissentient
Yo disentir�
Tu disentiras
El/Ella/Eso disentir�
Nosotros disentiremos
Vosotros disentireis
Ellos/Ellas/Esos disentir�n
INDICATIVO
Futuro anterior
ego dissensĕro
tu dissensĕris
ille dissensĕrit
nos dissenserĭmus
vos dissenserĭtis
illi dissensĕrint
Yo habr� disentido
Tu habr�s disentido
El/Ella/Eso habr� disentido
Nosotros habremos disentido
Vosotros habr�is disentido
Ellos/Ellas/Esos habr�n disentido
SUBJUNTIVE
Presente
ego dissentiam
tu dissentias
ille dissentiat
nos dissentiāmus
vos dissentiātis
illi dissentiant
Yo disienta
Tu disientas
El/Ella/Eso disienta
Nosotros disintamos
Vosotros disint�is
Ellos/Ellas/Esos disientan
SUBJUNTIVE
Pretérito imperfecto
ego dissentirem
tu dissentires
ille dissentiret
nos dissentirēmus
vos dissentirĕtis
illi dissentirent
Yo disintiera
Tu disintieras
El/Ella/Eso disintiera
Nosotros disinti�ramos
Vosotros disintierais
Ellos/Ellas/Esos disintieran
SUBJUNTIVE
Pretérito perfecto
ego dissensĕrim
tu dissensĕris
ille dissensĕrit
nos dissenserĭmus
vos dissenserĭtis
illi dissensĕrint
Yo haya disentido
Tu hayas disentido
El/Ella/Eso haya disentido
Nosotros hayamos disentido
Vosotros hay�is disentido
Ellos/Ellas/Esos hayan disentido
SUBJUNTIVE
Plusquamperfecto
ego dissensissem
tu dissensisses
ille dissensisset
nos dissensissēmus
vos dissensissētis
illi dissensissent
Yo hubiera disentido
Tu hubieras disentido
El/Ella/Eso hubiera disentido
Nosotros hubi�ramos disentido
Vosotros hubierais disentido
Ellos/Ellas/Esos hubieran disentido
POTENTIAL
Presente
ego dissentirem
tu dissentires
ille dissentiret
nos dissentirēmus
vos dissentirĕtis
illi dissentirent
Yo disentir�a
Tu disentir�as
El/Ella/Eso disentir�a
Nosotros disentir�amos
Vosotros disentir�ais
Ellos/Ellas/Esos disentir�an
POTENTIAL
Pasado
ego dissensissem
tu dissensisses
ille dissensisset
nos dissensissēmus
vos dissensissētis
illi dissensissent
Yo habr�a disentido
Tu habr�as disentido
El/Ella/Eso habr�a disentido
Nosotros habr�amos disentido
Vosotros habr�ais disentido
Ellos/Ellas/Esos habr�an disentido
IMPERATIVO 
Presente
dissenti
dissentite
Futuro
dissentito
dissentito
dissentitote
dissentiunto
disente
disintid

ve a disentir
vaya a disentir
id a disentir
vayan a disentir
INFINITIVO  
Presente
dissentiredisentir
INFINITIVO  
Pretérito perfecto
dissensissehaber disentido
INFINITIVO  
Futuro
dissensurum esse, dissensuram esse, dissensurum esse, dissensuros esse, dissensuras esse, dissensura esse...ir a disentir
GERUNDIO
dissentiendi, dissentiendo, dissentiendum, dissentiendo...de disentir
a disentir
para disentir
por disentir
SUPINO
dissensumdisentir
PARTICIPLE significado
Presenteque disiente
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.dissentiens
Gen.dissentientis
Dat.dissentienti
Acc.dissentientem
Voc.dissentiens
Abl.dissentiente, dissentienti...
dissentientes
dissentientium
dissentientibus
dissentientes
dissentientes
dissentientibus
Feminina 
Nom.dissentiens
Gen.dissentientis
Dat.dissentienti
Acc.dissentientem
Voc.dissentiens
Abl.dissentiente, dissentienti...
dissentientes
dissentientium
dissentientibus
dissentientes
dissentientes
dissentientibus
Neutro 
Nom.dissentiens
Gen.dissentientis
Dat.dissentienti
Acc.dissentiens
Voc.dissentiens
Abl.dissentiente, dissentienti...
dissentientia
dissentientium
dissentientibus
dissentientia
dissentientia
dissentientibus
PARTICIPLE significado
Futuroque ha de disentir
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.dissensurus
Gen.dissensuri
Dat.dissensuro
Acc.dissensurum
Voc.dissensure
Abl.dissensuro
dissensuri
dissensurorum
dissensuris
dissensuros
dissensuri
dissensuris
Feminina 
Nom.dissensura
Gen.dissensurae
Dat.dissensurae
Acc.dissensuram
Voc.dissensura
Abl.dissensura
dissensurae
dissensurarum
dissensuris
dissensuras
dissensurae
dissensuris
Neutro 
Nom.dissensurum
Gen.dissensuri
Dat.dissensuro
Acc.dissensurum
Voc.dissensurum
Abl.dissensuro
dissensura
dissensurorum
dissensuris
dissensura
dissensura
dissensuris
Conjugación de: dissentitur, dissentiebatur, dissensum est, - ,
conjugación: 4 - intransitivo - Impersonale
(Ita) = dissentire, dissento,    dissentii,    dissentito,    intr.,
  
(eng) = dissent,   

disagree,    differ,   

(esp) = disentir,    lang. Latino
INDICATIVO
Presente
dissentitur
se disiente
INDICATIVO
Pretérito imperfecto
dissentiebatur
se disent�a
INDICATIVO
Pretérito perfecto
dissensum est
se disinti�
INDICATIVO
Pretérito perfecto
dissensum est
se ha disentido
INDICATIVO
Pretérito plusquamperfecto
dissensum erat
se hab�a disentido
INDICATIVO
Pretérito anterior
dissensum est
se hubo disentido
INDICATIVO
Plusquamperfecto
dissensum erat
se hab�a disentido
INDICATIVO
Futuro imperfecto
dissentietur
se disentir�
INDICATIVO
Futuro anterior
dissensum erit
se habr� disentido
SUBJUNTIVE
Presente
dissentiatur
se disienta
SUBJUNTIVE
Pretérito imperfecto
dissentiretur
se disintiera
SUBJUNTIVE
Pretérito perfecto
dissensum sit
se haya disentido
SUBJUNTIVE
Plusquamperfecto
dissensum esset
se hubiera disentido
POTENTIAL
Presente
dissentiretur
se disentir�a
POTENTIAL
Pasado
dissensum esset
se habr�a disentido
Continúe buscando en la web con NihilScio NS-NihilScio©2009-2021