Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Conjugación de: dissentio, dissentis, dissensi, dissensum, dissentire conjugación: 4 - intransitivo - attiva (Ita) = dissentire, dissento, dissentii, dissentito, intr., (eng) = dissent, disagree, differ,   (esp) = disentir, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego dissentio tu dissentis ille dissentit nos dissentīmus vos dissentītis illi dissentiunt | Yo disiento Tu disientes El/Ella/Eso disiente Nosotros disentimos Vosotros disent�s Ellos/Ellas/Esos disienten |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego dissentiēbam tu dissentiēbas ille dissentiēbat nos dissentiebāmus vos dissentiebātis illi dissentiēbant | Yo disent�a Tu disent�as El/Ella/Eso disent�a Nosotros disent�amos Vosotros disent�ais Ellos/Ellas/Esos disent�an |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego dissensi tu dissensisti ille dissensit nos dissensīmus vos dissensistis illi dissensērunt, dissensere... | Yo disint� Tu disentiste El/Ella/Eso disinti� Nosotros disentimos Vosotros disentisteis Ellos/Ellas/Esos disintieron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego dissensi tu dissensisti ille dissensit nos dissensīmus vos dissensistis illi dissensērunt, dissensere... | Yo he disentido Tu has disentido El/Ella/Eso ha disentido Nosotros hemos disentido Vosotros hab�is disentido Ellos/Ellas/Esos han disentido |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego dissensĕram tu dissensĕras ille dissensĕrat nos dissenserāmus vos dissenserātis illi dissensĕrant | Yo hab�a disentido Tu hab�as disentido El/Ella/Eso hab�a disentido Nosotros hab�amos disentido Vosotros hab�ais disentido Ellos/Ellas/Esos hab�an disentido |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego dissensi tu dissensisti ille dissensit nos dissensīmus vos dissensistis illi dissensērunt, dissensere... | Yo hube disentido Tu hubiste disentido El/Ella/Eso hubo disentido Nosotros hubimos disentido Vosotros hubisteis disentido Ellos/Ellas/Esos hubieron disentido |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego dissensĕram tu dissensĕras ille dissensĕrat nos dissenserāmus vos dissenserātis illi dissensĕrant | Yo hab�a disentido Tu hab�as disentido El/Ella/Eso hab�a disentido Nosotros hab�amos disentido Vosotros hab�ais disentido Ellos/Ellas/Esos hab�an disentido |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego dissentiam tu dissenties ille dissentiet nos dissentiēmus vos dissentiētis illi dissentient | Yo disentir� Tu disentiras El/Ella/Eso disentir� Nosotros disentiremos Vosotros disentireis Ellos/Ellas/Esos disentir�n |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego dissensĕro tu dissensĕris ille dissensĕrit nos dissenserĭmus vos dissenserĭtis illi dissensĕrint | Yo habr� disentido Tu habr�s disentido El/Ella/Eso habr� disentido Nosotros habremos disentido Vosotros habr�is disentido Ellos/Ellas/Esos habr�n disentido |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego dissentiam tu dissentias ille dissentiat nos dissentiāmus vos dissentiātis illi dissentiant | Yo disienta Tu disientas El/Ella/Eso disienta Nosotros disintamos Vosotros disint�is Ellos/Ellas/Esos disientan |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego dissentirem tu dissentires ille dissentiret nos dissentirēmus vos dissentirĕtis illi dissentirent | Yo disintiera Tu disintieras El/Ella/Eso disintiera Nosotros disinti�ramos Vosotros disintierais Ellos/Ellas/Esos disintieran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego dissensĕrim tu dissensĕris ille dissensĕrit nos dissenserĭmus vos dissenserĭtis illi dissensĕrint | Yo haya disentido Tu hayas disentido El/Ella/Eso haya disentido Nosotros hayamos disentido Vosotros hay�is disentido Ellos/Ellas/Esos hayan disentido |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego dissensissem tu dissensisses ille dissensisset nos dissensissēmus vos dissensissētis illi dissensissent | Yo hubiera disentido Tu hubieras disentido El/Ella/Eso hubiera disentido Nosotros hubi�ramos disentido Vosotros hubierais disentido Ellos/Ellas/Esos hubieran disentido |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego dissentirem tu dissentires ille dissentiret nos dissentirēmus vos dissentirĕtis illi dissentirent | Yo disentir�a Tu disentir�as El/Ella/Eso disentir�a Nosotros disentir�amos Vosotros disentir�ais Ellos/Ellas/Esos disentir�an |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego dissensissem tu dissensisses ille dissensisset nos dissensissēmus vos dissensissētis illi dissensissent | Yo habr�a disentido Tu habr�as disentido El/Ella/Eso habr�a disentido Nosotros habr�amos disentido Vosotros habr�ais disentido Ellos/Ellas/Esos habr�an disentido |
IMPERATIVO | |
Presente | |
dissenti dissentite Futuro dissentito dissentito dissentitote dissentiunto | disente disintid ve a disentir vaya a disentir id a disentir vayan a disentir |
INFINITIVO | |
Presente | |
dissentire | disentir |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
dissensisse | haber disentido |
INFINITIVO | |
Futuro | |
dissensurum esse, dissensuram esse, dissensurum esse, dissensuros esse, dissensuras esse, dissensura esse... | ir a disentir |
GERUNDIO | |
dissentiendi, dissentiendo, dissentiendum, dissentiendo... | de disentir a disentir para disentir por disentir |
SUPINO | |
dissensum | disentir |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que disiente |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.dissentiens Gen.dissentientis Dat.dissentienti Acc.dissentientem Voc.dissentiens Abl.dissentiente, dissentienti... | dissentientes dissentientium dissentientibus dissentientes dissentientes dissentientibus |
Feminina | |
Nom.dissentiens Gen.dissentientis Dat.dissentienti Acc.dissentientem Voc.dissentiens Abl.dissentiente, dissentienti... | dissentientes dissentientium dissentientibus dissentientes dissentientes dissentientibus |
Neutro | |
Nom.dissentiens Gen.dissentientis Dat.dissentienti Acc.dissentiens Voc.dissentiens Abl.dissentiente, dissentienti... | dissentientia dissentientium dissentientibus dissentientia dissentientia dissentientibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de disentir |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.dissensurus Gen.dissensuri Dat.dissensuro Acc.dissensurum Voc.dissensure Abl.dissensuro | dissensuri dissensurorum dissensuris dissensuros dissensuri dissensuris |
Feminina | |
Nom.dissensura Gen.dissensurae Dat.dissensurae Acc.dissensuram Voc.dissensura Abl.dissensura | dissensurae dissensurarum dissensuris dissensuras dissensurae dissensuris |
Neutro | |
Nom.dissensurum Gen.dissensuri Dat.dissensuro Acc.dissensurum Voc.dissensurum Abl.dissensuro | dissensura dissensurorum dissensuris dissensura dissensura dissensuris |
Conjugación de: dissentitur, dissentiebatur, dissensum est, - , conjugación: 4 - intransitivo - Impersonale (Ita) = dissentire, dissento, dissentii, dissentito, intr., (eng) = dissent, disagree, differ,   (esp) = disentir, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
dissentitur | se disiente |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
dissentiebatur | se disent�a |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
dissensum est | se disinti� |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
dissensum est | se ha disentido |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
dissensum erat | se hab�a disentido |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
dissensum est | se hubo disentido |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
dissensum erat | se hab�a disentido |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
dissentietur | se disentir� |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
dissensum erit | se habr� disentido |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
dissentiatur | se disienta |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
dissentiretur | se disintiera |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
dissensum sit | se haya disentido |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
dissensum esset | se hubiera disentido |
POTENTIAL | |
Presente | |
dissentiretur | se disentir�a |
POTENTIAL | |
Pasado | |
dissensum esset | se habr�a disentido |